Tekrar merhaba

Bir ara aklıma geldi, ben de yazayım dedim. Eski yazdıklarımızdan bazılarını okudum, sonra baktım hala 0 yorum yazıyor. Kımsenın okumadığını biliyorum, belki hiç bir zaman da okunmayacak yazdıklarımız. Ama inşallah bu sayfa silinmez, gelecek nesildekiler öyle internette boş boş takılırken bulurlar belki bu sayfayı. Bilmiyorum yani, ümid ediyorum.. Neyse işte, yazasım geldi, hala buralarda olduğumuzun kanıtı bulunsun. Belki bu blogu büyüyünce de kullanırım, belki o zaman hala okuyanlarımız olmaz ama yine de yazmak güzel oluyor. Bu aralar diğer adminle kişisel bloglarımıza yöneldik, buraya sadece aklımıza gelince yazıyoruz. Hoş kiişisel bloguuza bunları yazmıyoruz zaten. Bilmiyorum, bana burası günlüğüm gibi rahat geliyor, belki kimse okumadığındandır. Çünkü kişisel blogta neredeyse herkes görebilir, takipçilerimiz var ve yazdığımız her şey reblg yapılabilir. Belki bu yüzdendir.

Aklımöa başka yazacak bir şey gelmiyor. Sizi sevıyorum, hahaha nese.. Ben artık biraz kitap okuyayım, AYN YILDIZIN ALTINDA'yı okuyorum.. Sonra görüşmek üzeree.. Size bir de şuanki halimi bir de kişiselblogumla okuduğum kitabın resmini koyayım, yaaay *-* hahah :D

Mola

Resmen baya uzun bir moladan sonra yine burdayim. Bilmiyorum niye. Okuyan kimse yok zaten, blog hakkinda tek bildigim bu. Zaten burasi kendi blogumuz ama burdan baska kisilel blogumuz daha var. Orasi tabi daha eglenceli buraya göre. Ama burda yaziyoruz, belki birileri okur umuduyla. Hem burada kimliklerimizde belli degil, birileri ifsa edene kadar gizli tutuyoruz. Hic kimse olmamak bu konularda ic rahatlatici olabiliyor bence. Bazen kimlik degistirmek istiyorum. Artik kendim olmamak ve cevremdeki insanlarin artik bana yabanci olmalarini istiyorum. Benim taninmadigim bir yerlere gitmek istiyorum yeni bi hayata baslamak istiyorum, hic bir yerde uzu süre kalmamak ve dünya turuna cikmak istiyorum. Sonra kendi kendime biz fakiriz lan diyorum, hayallerim hayal olmakla kaliyor. Suan kendimi birden bire iyi hissettim, yazinca insan hakkatten icini bosaltabiliyor. Gerci icimde gecenlerin binde biri bile etmey buraya aktardiklarim ama rahatliyorum iste.

Okuyan var mi? Suan kendimi dünyada kalan son kisi gibi hissettim. sanki daha yasayan insan var mi diye arastiriyorum burada. Filmlerde olur ya hani radyodan sürekli anonslar yapilir, 'Ben bir efsaneyim' filmini herkes izlemistir, harika bir film. Öyle hissettim kendimi. Ama simdi kendime diyorum ki, dünya insanlarla dolu, ama yine de senin yazini okuyan bir kisi yok. Kim google'da benden baska bu blogu aratmak icin klavyeye basar ki parmaklarini. Yok yani düsünemiyorum. Ha okuyosaniz da cok süper bi haber, bi yorum birakin da yalniz olmadigimizi bileyim. Istatiklere bakiyorum da bi benim tikladiklarim, bir de diger blogger arkadasimin tikladiklarini görebiliyorum. Baska tik alamadik heralde :( Olsun ya napalim, biz rahatliyoruz buraya yazarken bu hissi tatmak bile güzel. Bir daha ki sefer yine yazicam, eger bunu okuduysaniz diger yazida bulusmak dilegiyle, ha birde bugün kadir gecesi. Mübarek olsun :)

uzun zaman sonra

cok zaman oldu yazmayali ama geliyim bir yaziyim dedim cunki simdi okudumda yazdiklarimi cok guzel oluyo lan. Iyiki yazmisim cunki suan pek sallayamiyom. Herkes gidiyor ee napcam tabikide takmiycam. Ama takmamak icin takmamam lazim ve bu pek benim yapabildgm bisi degil. Ne yapsam da yeni bi yol bulsam. Yeni bisiler denemek lazim cunki suan olay sinirimi bozan insanlar degil. Aslinda insanlari sevmektense onlarin sizin sinirinizi bozmasi daha iyi. Sevgi kadar yilisik bisi yok lan. Ne o lan oyle. Mallik resmen. Bugun siir defterlerim okudum.. eveet siir yaziyodm ben ne kadar garip demi. Yani yok oyle bisi koptum koptum cok malca. Bak suanki durumum su; malca oldugunu bile bile devam ediyom. Yok boyle bi mallik. Bunu okuyan kimseye yoktur sdjklasjdlkjkas kendi kendime yaziyom lan ne malim ben. Neyse simdik ne yapmali ne yapmalida sallamali? onceeee black eyes dinlememem lazim aslinda yok lan dinleyipte baska seyler dusunmem lazim. Bu sefer daha sert olucam kendime. HAHHAHAHAH BITCHESS IT'S TIME TO TURN OFF MY FEELINGS

Özlemek

Uykun olmasina ragmen uyuyamamaktir özlemek. Hani olur ya, sinava falan calisman gerekir. Ama cok uykun vardir, kahve falan icersin ayik kalmak icin. Vucudunun her kismi agrir, acir. Uykusuzluktan sarhos olmussundur. Sacmalarsin, istersin uyumayi. Herseyi bir an once yataga girebilmek icin yaparsin. Gozlerin yastigindadir. Yatabilecekken, yatamazsin. Engeller vardir. Pisman olacagini dusunursun. Niye uykuya gittim diye. Cesaret edemezsin. Uykusuzlugun verdigi angutluk sarmistir tum beynini. Bunlara ragmen gidemezsin, yatamazsin, yastigina sarilamazsin. Uyaricilara saldirirsin, seni uzak tutsunlar diye. Gozlerin acik, aklin uykudadir. Yasarsin, calisirsin ama aslinda ne yasar ne calisirsin.. Özlemek.. Uykun olmasina ragmen uyuyamamaktir özlemek.

Ne bileyim ben..

Yani böyle.. bazen bir şey hissedersin. Gerçek sanırsın, o duyguya kanarsın. Yada böyle.. arkadaşlarınla gülersin, mutlusun sanırsın. Hani şarkıda da diyor ya.. "Yalan, kim ne dediyse, ne duyduysan yalan."diye. Biz diyoruz, biz duyuyoruz. Kendi kendimize yalan söylüyoruz. İyiyim diyoruz, belki iyiyiz ama mutlu değiliz. Şarkıda da diyorya, "Bilirsen unutamazsın." biz bildiklerimizden dolayı mutlu olmaıyoruz, daha doğrusu unutamadıklarımızdan dolayı. Şarkı bize daha çok gerçekleri söylüyor.. ama biz duyarken dinlemek istemiyoruz. O kadar çok şarkı var ki bizi bize anlatan, çokluğundan içinde kaybolmuşuz, benliğimizi bulamıyoruz. "Uzaksan duyamazsın.." diyor şarkı. İki insan aynı odada bulundukları halde neden birbirlerine bağırırlar? Aralarında büyük bir mesafe yok ki duyamasınlar. Aslında o mesafe var. O mesafe onların kalplerinde var. İk kalp birbirinden o kadar uzak düşüyor ki, karşındaki kişinin seni duymadığını düşündüğün için dibinde bile olsa bağırıyorsun. Peki birbirini seven iki sevgili neden fısıldaşır? Kalpleri o kadar yakın ki, gürültüye gerek kalmıyor, onlarda fısıldaşıyorlar.
"Susarken anlatamazsın, belkide.. ne bileyim ben.."
Evet insan susarken anlatamaz. Ama gözler susmadıkça, karşıdaki kişinin hala anlama olsaılığı var. Yada, ne bileyim ben. Şarkı sadece çok anlamlı. Bunu niye yazdım bilmiyorum, belkide içimden geldi..

Mehmet Erdem-Yalan [JoyTürk Akustik]

E be Erdem abey naptin sen, yaktin lan dokundun be ya.

Icimde ki siyah beyaz Sehir.

Icimde her gün baska bir sarsilti yasaniyor. Icimde ki kocaman sehir, her gün daha cok yipraniyor. Git gide cogaliyor yanginlar, daha cok binalar yikiliyor. Sevdiklerime giden köprüler daha cabuk kiriliyor. Istesem de gidemiyorum artik onlara. Artik daha soguk icimde ki sehir. Daha bi gri. Daha cok kar yagiyor. Renklerimi kaybetti benim sehrim. Soldu beyaz bir gül gibi. Soldu icimde ki sevgiler. Köreldi duygularim. Daha bi yalnizim. Daha bi yalniz.